Euskal Herriko mugimendu feminista grebarako prestatzen ari da. Bada garaia zainketaren lanari balioa emateko, zainketarako eskubide kolektiboa berreskuratzeko. Euskal Herriko mugimendu feministak gizarte bidezkoa eta berdintasunezkoa eskatzen du, non zaintza
pertsona guztien artean lehentasuna izatea. Grebara!
Euskal Herriko mugimendu feminista 2024ko udazkenerako greba orokor feministan bete-betean murgilduta dago. Mobilizazio hori “bizitzak erdigunean” izeneko prozesu baten emaitza da. Prozesu horretan, herri mugimenduekin, mugimendu sozialekin eta sindikalekin aliantzak eta proposamen bateratuak eraiki dira. Honekin agenda politikoa eta aldarrikapenak sortzeko apustua egin da.
Greba feminista zaintza-lanari balioa ematean oinarritzen da. Historikoki emakumeek egindako lana da, eta politika, gizarte eta ekonomia mailan ikusezin bihurtu eta gutxietsi egin da. Gaur egun, zaintzak indarkeriaren eta desberdintasunaren ardatza dira emakume langileentzat, bereziki atzerritartasun-, arraza-, adin-, sare- eta gizarte-estatus- egoeretan daudenentzat, eta horrek arrazializatuta eta estratifikatuta egotea eragiten du.
Kapitalismo heteropatriarkala zaintzaren merkantilizaziotik, pribatizaziotik, ustiapenetik eta espekulaziotik aberasten da. Horrek kolapso egoera bat sortu du, non enpresek irabaziak hirukoizten dituzten bitartean, azpiegitura publikoa murriztu egin den, lehen mailako arreta eta osasuna hustuz, bizitza garestituz, etxebizitza eskuraezina bilakatuz, eta argiaren eta gasaren faktura pertsona askorentzat ordainezina bilakatuz.
Testuinguru horretan, Euskal Herriko mugimendu feministak zaintzarako eskubide kolektibo baten aldeko apustua egiten du, pertsona guztiek, arduratik, zainduak izan eta zaintzeko eskubidea izateko.
Ikuspegi kolektibotik, mugimendu feministak defendatzen du emakume gehiago ez egotea beren bizitzak immolatzen dituztenak zaintzeko betebeharragatik. Horrekin batera, salatzen du gaur egun ez zaintzea pribilegio bat dela. Horregatik guztiagatik, oinarrizko eskubideen murrizketen eta gure gorputzen esplotazioari esker erreproduzitzen den sistemaren aurrean, Euskal Herriko mugimendu feministak greba feminista orokor baterako borroka artikulatu bat planteatzen du.
Borroka horrek zaintza horiek negozio izateari uztea bilatzen du, zaintzarako eskubide unibertsala izan dadin. Feministek herri, gizarte eta sindikatu mugimenduekin aliantzak antolatu, batu eta sortzen dituzte, politika eta aldarrikapen agenda bat sortzeko. Ez dute beste promesarik nahi, ez eta beren diskurtsoaren erakartzerik ere; gizarte justu eta parekidea eskatzen dute, non pertsona guztien zaintza lehentasuna izango den. Azken batean, Euskal Herriko greba feministak egungo sistemaren eraldaketa bilatzen du, egitura patriarkal eta kolonialetan oinarritzen den sistema harraparia. Pertsona guztien duintasunaren eta justiziaren aldeko borroka da, eta, bereziki, emakumeena, ikusezin bihurtu eta gutxietsiak izan direnena.
