Labrit Multimedia: Kultur ondare ez-materialak herri gisa batzen gaitu, herriak egiten ditu, Atarrabia egiten du gure tradizio, jai eta erritualen bidez. Garrantzitsua da, beraz, kultura-elementu horiek babestea, kultura globalizatuen eraginez gal ez daitezen.
Badakizu zer egiten digun herri batek? Villavesa eta villavesa deitzen gaituena? Ez zaizu bururatzen zertaz ari garen? Horren adibide da Atarrabiako Eguna, gutariko gutxik edo inork galdu nahi ez duen egun bat, non kale eta plaza batzuk betetzen ditugun gure dantzekin, gure poteoarekin, gure musikarekin eta gure jendearekin, gure bizilagunekin.
Urtean zehar ospatzen ditugun erritual horiekin eta besteekin, atarrabiar gisa dugun nortasuna berresten dugu: jaietako saiheskia, EuskaldunON Astea, Indurain lasterketa, auzolana, laneko heriotzak, betelan-lehiaketak edo GAS taldeko malabareen ikuskizunak. Ekintza eta ohitura horiek guztiak gure irudimen kolektiboaren zati dira, beste herri batzuetatik bereizten gaituzte eta komunitate bateko kide bihurtzen gaituzte, gure herria, Atarrabia.
Eta zer esanik ez gure adineko pertsonen ahozko oroimenari buruz, gure iragana eta oraina egituratzen dituen hari horri buruz, ondoren etorri ziren tradizioei eta aldaketei buruz, haien oroitzapenen kontakizunei buruz eta gaur egun gure bizimoduan duten eraginari buruz.
Zer garrantzitsua den kultur elementu guztiak zaindu eta elikatzea! Baita belaunaldiz belaunaldi transmititu ere. Horixe da, hain zuzen ere, Labrit Patrimonio espezialitatea, Atarrabiako aliatu handia bide horretan, kultura-ondare ez-materiala bildu, aztertu eta transmititzea.
Hala, 30 pertsona baino gehiago elkarrizketatu dira XX. mendeko Atarrabiako bizitzari buruzko testigantzak biltzeko. Lan hori metodologia zientifiko baten eta ikuspegi antropologiko baten bidez egin da, eta ondoren aztertutako ia 100 grabazio-ordu biltzen ditu. Sekuentzia horiek, etorkizunean, haren interpretazioa eta azterketa erraztuko dute.
Eta hori guztia ikus-entzunezko formatuan. Edozein talderen iruditeria kolektiboa osatzen zuten erreferenteak belaunaldiz belaunaldi transmititzen ziren ahotik, suaren inguruan edo mahai gainean. Hala ere, gaur egun ondare partekatu hori gero eta gehiago sortzen eta elikatzen da pantailen bidez. Eta ziur gaude, ikus-entzunezko transmisio hori guk bermatzen ez badugu, hausteko arriskua dugula, belaunaldi berriek beren irudimena osatu eta beren bizimodua beste kultura globalizatuen eta estandarizatuen bidez eraikitzeko.
Atarrabian batzen gaituena asko da, kultur ondare partekatu izugarria dugu. Jarrai dezagun gure oroimenetik eta gure irudimen kolektibotik edaten, aprobetxa ditzagun ikus-entzunezko formatuek eta teknologia berriek eskaintzen dizkiguten aukerak, eta, batez ere, jarrai dezagun Atarrabiar egiten dizkigun hori elikatzen.
